piątek, 13 marca 2009
by dzien był piekny by noc była spokojna a życie szczęśliwe dla każdego z Nas....
Pewien człowiek, który był wciąż smutny i nie potrafił odnaleźć w życiu radości, usłyszał podczas przechadzki w parku śpiewającego cudnie ptaka:
- Zazdroszczę Ci - powiedział, stanąwszy pod drzewem - Musisz być bardzo szczęśliwy, skoro tak pięknie wyśpiewujesz swoją radość.
- Ale ja nie dlatego śpiewam, że jestem szczęśliwy - odpowiedział ptak. - Jestem szczęśliwy, dlatego że śpiewam.
Każdy widzi szczeście inaczej,dla jednego to będą pieniądze,dla drugiego poczucie bezpieczeństwa.Szczęście jest chyba wtedy kiedy czujemy że nasze życie ma sens,że zostaliśmy do czegoś stworzeni.Myslę że szczęście jest naszą ziemską,życiową,codziennością:)Trzeba umieć ją doceniać
Trzeba odkrywać radość w codzienności i mieć szeroko otwarte oczy na to co otacza nas dookoła. Nie potrafimy cieszyć się z, naszym zdaniem, "zwykłych rzeczy". Kiedyś podczas jakichś rekolekcji pewien ksiądz albo ojciec zadał pytanie: Czy dziękujesz Panu Bogu za to że masz ręce? Zdajesz sobie sprawę z tego ile rzeczy ile czynności wykonujesz w ciągu jednego dnia, jednej godziny, właśnie dzięki temu że masz ręce? Mentalność ludzi jest taka że ciągle mamy wszystkiego za mało. Ciągle czegoś nam brakuje. Mamy w sobie bardzo dużo zazdrości i nie podoba nam się to że ktoś obok nas ma "coś lepszego". Czujemy się wtedy, nie wiedząc z jakiego powodu, gorsi, słabsi. Pan Bóg stworzył nas na swój obraz i podobieństwo. On nie kocha nas mniej jeżeli nam "czegoś" brakuje, ani więcej gdy mamy wszystkiego nadmiar. Kocha nas zawsze tak samo. Dziękujmy za to co mamy, bo jest na świecie wiele ludzi, którzy chcą mieć to co my mamy. Wiele osób żyje skromnie i potrafi dziękować. Cieszyć się z tego, że aż tyle posiada. Nauczmy się wdzięczności. Dzielmy się z innymi tym co mamy i miejmy szeroko otwarte oczy na to co nas otacza. na piękny świat. Tego wszystki czytającym i odwiedzającym życzę.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńPiękny opis. Sztuką jest skupiać się na tym, co mamy a nie tego, czego nam brakuje. Bóg nas kocha takich, jakimi jesteśmy. A w naszych brakach chce nas umacniać, bo "moc w słabości się doskonali". Przez to, że nie we wszystkim jesteśmy najlepsi, to On może być wielki i On może być w tym uwielbiony.
OdpowiedzUsuńAnia